Merida
Vanaf Merida zijn we op dagtour naar Celestun gegaan, een plaatsje bij de kust van Yucatan. Daar is een zee-arm, waar duizenden flamingo´s zitten om te eten. Het is een vrij groot natuurgebied, waar ook andere dieren zitten, zoals deze grijze en witte pelikanen. De roze beesten op deze foto zijn geen flamingo´s, maar roze reigers.
Toen we aan kwamen varen bij de flamingoplek werd de horizon langzaam roze van de vele flamingo´s.
Dankzij de tip van Emiel hebben we wat foto´s door de verrekijker genomen, want je kan niet te dichtbij deze beesten komen, want dan raken ze in paniek en als ze dan wegvliegen kunnen ze elkaar verwonden of zelfs doodgaan. Het resultaat van de foto´s is inderdaad best leuk!
Ze maakten ook veel lawaai, dus dat hebben we geprobeerd vast te leggen op een filmpje. Het is lastig te horen door de wind, die hoorden wij in het echt niet zo hard, maar het geeft een leuke indruk.
De flamingo´s slapen niet bij het water, want anders eindigen ze zoals deze als een smakelijk hapje voor el krokodilos....
Grijze pelikanen in de boom.
Het natuurgebied wordt omringd door mangrove (zoals bijna de hele kust van Yucatan, want dat beschermt tegen de hurricanes) en daar gingen we met ons bootje ook even doorheen. Helaas geen krokodillen of apen gezien, maar de tour was wel erg de moeite waard.
's Avonds was in Merida op het centrale plein Zocalo een groot feest. Sinds 5 januari is er al het festival van de stad, waarbij er dagelijks iets te doen is. Ons hostel lag toevallig aan dit plein, dus wij hadden leuk uitzicht op wat er gebeurde. Op zondag was het dus helemaal groot feest, met vier podia op elke hoek van het plein waar optredens op waren en veel, heel veel Meridanos die kwamen kijken. Erg leuke sfeer, maar de beste plek om het mee te maken was toch wel ons balkon. En de enige manier om dat te laten zien is met filmpjes. Er was ook nog vuurwerk bij (je vraagt je af waarom dat nou met nieuwjaar niet kon) dus dat hebben we ook meteen vastgelegd.
Speciaal voor John ook een leuk filmpje van een danseres... alleen aan het eind van de act kwam een striptease en bleek het een kale man te zijn haha.
Nog een laatste filmpje van de muziek (met Cubaanse invloed, omdat Cuba het gastland was dit jaar bij het festival) en de mensenmassa. Zoveel mensen stonden dus over het hele plein, alleen dat konden we niet goed vastleggen, want het was te donker.
Op 21 januari zijn we naar Chichén Itzá gegaan. Dat hadden we beter over kunnen slaan, want het verhaal erachter was interessanter dan de plek zelf. De belangrijkste reden daarvoor is, omdat de Mexicanen er zo´n vreselijke toeristische kermis van gemaakt hebben dat de oude Maya's die de tempels gebouwd hebben zich omdraaien in hun graf. Overal waar je kijkt zie je kraampjes waar mensen met hun duizend-in-een-dozijn-prullaria lopen te leuren. Als je even een foto wil maken van een piramide, komt er wel weer iemand een doekje of een houten fröbelwerkje onder je neus duwen. Het gaat helemaal niet meer om de briljante manier waarop de Maya's hun kalender en de stand van de zon en de maan hebben verwerkt in hun bouwwerken, het gaat er alleen maar om om zoveel mogelijk goedkope meuk in zo kort mogelijke tijd aan zoveel mogelijk toeristen te slijten. En die toeristen zijn er dan ook, met busladingen vol, en allemaal staan ze gezellig met 70 man tegelijk in hun handen te klappen om de acoustiek van het terrein te testen... Dat neemt toch wel een groot stuk van de charme weg.
Het tweede minpunt was dat alles is afgezet met paaltjes en touw en je dus geen enkel gebouw op of in mag. Dus als iemand ooit naar Chichén Itzá wil gaan, niet doen, koop een boek en bekijk de foto's, dan zie je net zoveel als wij hebben gezien.
De observatietoren.
De slangen onderaan de trap.
De grote piramide, El Castillo. Hier zit nog een piramide in, die je ooit ook kon bekijken... Deze piramide heeft aan vier kanten 91 treden en met de treden helemaal bovenaan zijn dat uiteindelijk 365 treden, voor iedere dag van het jaar 1. Het staat dan ook symbool voor de Maya kalender.
De muur met schedels, waar ze ooit de afgehakte hoofden van vijanden zouden hebben gelegd, met uitzicht op El Castillo.
De ring voor het balspel met daarboven iets wat men denkt dat een scheidsrechtersplek geweest is.
Dit is het platform van adelaars en jaguars. De symbolen zouden de klasses van strijders uitbeelden en het platform werd gebruikt voor religieuze ceremonies tussen het jaar 900 en 1200.
Een klein uitzichtje op de vele kraampjes.
De strijders tempel, met de afbeeldingen van de regengod bovenop.
Na de ruïnes zijn we naar Ik Kil gegaan, een natuurlijke ondergrondse bron met zuiver water. Het zag er op zich leuk uit, maar ook dit was een toeristisch uitgemolken plek, waar zoveel aan aangelegd was dat je goed moest zoeken naar het natuurlijke gedeelte. Maar goed, het was best leuk.
Op 22 januari zijn we met de bus van Merida naar Chetumal gegaan. Vanaf hier vertrekken we op 23 januari met de bus naar Flores, Guatemala, via Belize City.
naar boven